ព្រៃគឺកិលេសដុះឡើង ព្រោះការច្រឡូកច្រឡំ ព្រៃគឺកិលេសដាច់ទៅ ព្រោះការមិនច្រឡូកច្រឡំ បុគ្គលឡើងឈើទាប មុខជាលិចចុះក្នុងអន្លង់ធំ យ៉ាងណាមិញ បុគ្គលអាស្រ័យនឹងជនខ្ជិលច្រអូស ទោះបីចិញ្ចឹមជីវិតដោយស្រួល ក៏រមែងលិចចុះទៅ យ៉ាងនោះឯង ហេតុដូច្នោះ បុគ្គលគប្បីវៀរស្រឡះចាកបុគ្គលខ្ជិលច្រអូស មានសេចក្តីព្យាយាមថោកទាបនោះចេញ គប្បីនៅជាមួយនឹងជនជាបណ្ឌិត អ្នកស្ងប់ស្ងាត់ អ្នកប្រសើរ អ្នកមានចិត្តបញ្ជូនទៅកាន់ព្រះនិព្វាន អ្នកមានឈាន អ្នកផ្តើមព្យាយាមជានិច្ច ។ (បិដកភាគ ៣២ ទំព័រ ៣៩ )
![](https://z-p3-scontent.fpnh5-4.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/312255493_172787515340262_7491328506534696936_n.jpg?_nc_cat=110&ccb=1-7&_nc_sid=973b4a&_nc_ohc=RpM52vvAaokAX_ejIuG&_nc_zt=23&_nc_ht=z-p3-scontent.fpnh5-4.fna&oh=00_AT-MwK9nBChazdRGteAN3NDrNYq-GPzv4eWMaCmYh5f6-Q&oe=635B72F9)