តថាគតបើមិនទាន់បានឲ្យទេយ្យធម៌ ចំពោះទក្ខិណេយ្យបុគ្គលទេ តថាគតក៏មិនផឹក មិនទំពាស៊ី មិនបរិភោគភោជន អស់ចំនួន ៥ ឬ ៦ រាត្រី។ ពាណិជ ធ្វើការសន្សំទ្រព្យ (បើដឹងថា) ទីណាមានលាភច្រើន ក៏នាំភណ្ឌៈទៅក្នុងទីនោះ យ៉ាងណា។ វត្ថុដែលត្រូវបរិភោគខ្លួនឯង បើឲ្យដល់បដិគ្គាហកៈដទៃ ជាវត្ថុមានផលច្រើន ហេតុនោះ ត្រូវតែឲ្យដល់បុគ្គលដទៃវិញ នឹងមានផល ១០០ ភាគ ក៏យ៉ាងនោះដែរ។ តថាគតដឹងនូវអំណាចនៃហេតុនុ៎ះហើយ ទើបឲ្យទានក្នុងភពតូច និងភពធំ មិនគេចចេញចាកទាន ដើម្បីបានត្រាស់ដឹងនូវសម្ពោធិញ្ញាណ។ (បិដកភាគ ៧៧ ទំព័រ ២៤៩) ។ ——————————————————————-
ព្រះសង្ឃ សីលវន្ត និងសីលវតី ក្រោយពីសម្ងំគង់អង្គុយចម្រើនបដិបត្តិសមាធិកម្មដ្ឋាននៅ សាលាវិបស្សនា និងលើព្រះវិហាររួចមក រគាំងបាយវាយបន្លឺឡើងជាសញ្ញាប្រាប់ដល់ម៉ោងត្រូវនិមន្ត-អញ្ជើញគោចរបិណ្ឌបាត និងទទួលភត្តាហារថ្ងៃត្រង់ ។
សូមអនុមោទនា កិច្ចប្រតិបត្តិសាសនព្រហ្មចរិយធម៌ក្នុងពុទ្ធសាសនមណ្ឌល និងកិច្ចគោចរបិណ្ឌបាតប្រចាំថ្ងៃរបស់ព្រះសង្ឃ សីលវន្ត និងសីលវតី ពុទ្ធមណ្ឌលវិបស្សនាធុរៈ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ។
